Założę się, że przynajmniej co druga kobieta choć raz w życiu podejmowała próbę przejścia na dietę i odchudzania się. Z efektami bywa różnie, wprost proporcjonalnie do naszego samozaparcia i determinacji. Nie wszystkim się udaje, jednak są tacy, którzy w zamian za zmianę swoich nawyków żywieniowych i sportowy styl życia otrzymują nagrodę w postaci zrealizowania marzeń o szczupłej sylwetce. I tu pojawia się kolejne „ale”:
Ciąża i czas karmienia piersią są zdecydowanym przeciwwskazaniem do zabiegów z zakresu chirurgii plastycznej oraz medycyny estetycznej. Zarówno ostrzykiwanie kwasem hialuronowym, jak botox, czy powiększanie ust, nie wchodzą w tym czasie w grę. Zasadniczo powinnyśmy także z dużą rezerwą podejść do tych domowych metod „upiększania”, czyli zabiegów w stylu „zrób to sama” (spokojnie, nie mam na myśli kremu do twarzy).
Bielizna wyszczuplająca,ubieranie się na tzw. cebulkę i inne metody tuszowania zbędnych krągłości i wałeczków niekiedy przestają działać. Bardzo kusząca wydaje się wówczas liposukcja, czyli odessanie tkanki tłuszczowej.
Wtedy też pojawia się pytanie, jaką metodę wybrać. Konkurencją dla tradycyjnie wykonywanej lipolizy jest kriolipoliza, czyli, potocznie mówiąc, „zamrażanie tkanki tłuszczowej”
Choć chirurgia plastyczna nieustannie się rozwija, wciąż nie brakuje mitów na jej temat. Wielu ludzi niepotrzebnie obawia się zabiegów, opierając się na powtarzanych wokoło, nieprawdziwych informacjach, które niepotrzebnie podsycają obawy i mają wpływ na nasze decyzję.
Nie mówię, że operacja plastyczna jest sprawą błahą, wręcz przeciwnie, dlatego należy do tematu podejść rozważnie i z całą pewnością skonsultować swoje zamiary z doświadczonym specjalistą. Jednak każda decyzja powinna być poparta faktami, a nie mitami. Z kilkoma z nich postanowiłam zatem się rozprawić 😉
Wiosną 1962 roku przeprowadzona została pierwsza operacja powiększenia piersi przy pomocy silikonu. Pionierami tego przedsięwzięcia byli chirurdzy: Frank Gerow i Thomas Cronin. Pacjentką była matka sześciorga dzieci, Timmie Jean Lindsey. Miejscem operacji: teksański szpital Jeffersona Davisa w Houston.
Sedacja jest rodzajem znieczulenia stosowanym w przypadku drobnych zabiegów, gdzie nie ma wskazań do pełnej narkozy, a znieczulenie miejscowe nie jest wystarczające głównie z powodu strachu pacjenta przed zabiegiem. Przeprowadzana jest dożylnie, domięśniowo, doodbytniczo lub doustnie. Może być podana na życzenie pacjenta.
Pierwszym etapem zabiegu jest rozrysowanie na ciele pacjentki miejsc planowanego odessania tłuszczu.
Kolejnym krokiem jest nacięcie skóry w miejscach wprowadzenia kaniuli, którą zostanie wprowadzony tzw. roztwór Kleina, czyli substancja o działaniu przeciwkrwotocznym i przeciwzapalnym, ale przede wszystkim: przeciwbólowym. Jej zadaniem jest rozpuszczenie tłuszczu, działa znieczulająco (miejscowo) oraz obkurcza naczynia krwionośne.
Chęć powiększenia piersi nie jest wymysłem naszych czasów; na różne sposoby próbowano zmian wielkości biustu już dużo wcześniej. Mimo niewielkiego zaawansowania w tej dziedzinie medycyna starała się sprostać potrzebom kobiet. W archiwach można odnaleźć filmy pokazujące pierwsze próby chirurgicznych zabiegów powiększania biustu. Filmy pochodzą jeszcze sprzed Drugiej Wojny Światowej.